Görüyorum gözlerinden
Çalmışlar biliyorum senden
Ruhunu almışlar
Yok sende bile sen
Ne güzeldi eski neşen
Bir damlasına hasretsin huzurun
Gülümse somurtan yüzüme
Gözlerini kaçırma benden
Kanatlarını bağla tenime
Yorgun ruhumu al benden
Hani yürümemiştik ya o caddede
Hatırlamıyor musun sevgili
Senle bana ile bile bağlaç olmamıştı
Ayrıydık ya habersizce
Hatırlamıyor musun sevgili
Gece yıldızlar parlıyordu
Zannımca bedenlerdir
Günahlara kefaret
Sevemedikleri ile sınanır bazen
Ve çoğu zaman
Sevdikleri ile sınanır insan
Ne çok acı çekse de dayanır
Kovalardım geleceği
Geçmişten kaçarken
Ve çoğu kez düştüm
Hâlâ yara bere dizlerim
Hâlâ yara bere düşlerim
Nefesim nefesimi kesiyor
Muhabbet kapısını biraz olsun aralar
Endamındandır bu bendeki yaralar
Rahvan atlarla geçer sıra sıra dağlar
İnsaf etmez misin gözlere, hep ağlar
Düşlerde sarhoş olmuş semalar
Müphem bir ses yankı yapar
Kulbei ahzanın kimsesizliğinde
Ziyaret eden kendi canını yakar
Ümitsiz dertlerin belirsizliğinde
Bir gün sarılsam ellerine
Yahut bakarsam gözlerine,
Dolasam gökkuşağını beline
Beni sar, bana sarıl nolur
Beni bu hasret öldürecek.
Geçmeyen zamanlar gömecek.
Güzel günler ve kıymetim,
Ben gidince mi gelecek?
Ruhları çekilmiş bu duvarların
Sönmüş ışıklar, sessizdir odaların
Bir damla vefa yok burda sevgili
Çok derin yaralar aldı canların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!