Yarınlar umut dolu olsa bile ne fayda
Her geçen gün kalbimi kırıyorsun ey hayat
Zehirli ok gibisin isabet benim yayda
Hem de hassas yerimden vuruyorsun ey hayat
Ey kendini bilmez zavallı insan
Huzuru islâmda arıyor musun?
Yaşamın boyunca ettin mi ihsan?
Hayatta bir işe yarıyor musun?
Doğar doğmaz açıldı sanki hayatla aram
Bir gün yüzüm gülmedi eyvah benim ömrüme
Zamanla alev oldu yandı tutuştu çıram
Dertler dize gelmedi eyvah benim ömrüme
Gözler uykuya hasret ellerim nasır tutmuş
Eşim dostum çoktandır varlığımı unutmuş
Felek mazlum canımı yokluk bağrına atmış
Bitap düşen bedenin kalmadı yaşam gücü
Fakirlik şu sırtımda sanki deve hörgücü
Garibanın yurdu ezelden gurbet
Ne toprağı belli ne taşı belli
İçtiği su bile zehirden şerbet
Ne ekmeği belli ne aşı belli
Biraz daha sabret canım diyorsun
Geçen vaktin dili yok ki duyursun
Gönlüm boşluğunu nasıl doyursun
Ömrümü hüsranla doldurmadan gel
Bekle dedin bunca yıldır beklerim
Kabul buyurursan sanadır sözüm
Hayatına huzur vermeye geldim
Eğer istiyorsan hasrete çözüm
Ömrümü yoluna sermeye geldim
Yağmurlu bir havaydı fazla soğuk ve ayaz
Maziyi hatırladım film gibi siyah beyaz
Gururuma yenilip etmedim bir tek niyaz
Gidişinin ardından kalakaldım öylece
Çift kişilik hayallerimle
Geldiğim bu şehirden
Tek başıma dönüyorum.
Hiç iyi değil vaziyetim,
Gözlerini görüyorum
Otobüsün nemli camında.
Kendi kendime yeter yüreğimdeki acım
Yaşattığın çileden bık da git ne olursun
Sanma ki bundan böyle selamına muhtacım
Veda bile etmeden çık da git ne olursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!