Ne kopuz tat verir ne de kavalım
Ne ağıtlarında ne türkülerim
Derinden derine evham yer beni
Ne namem tat verir ne şiirlerim
Zifiri bir karanlıkta
Yine yaşamakla
Ölmek arasındayım.
Yakamda sıcak bir ölüm
Ellerimde bir damla bile kalmayan
Tebessümsüz bir ümit
Robenson'u anlatmış şair
Zekasını garipliğini
İmrenmiş yanlızlığına
Belki tanışmış o balıklarla
Ormandaki vahşi kuşlarla
Herkese duyurabilmiş sesini
Aldığım her soluğun çıkışında
Off... dedirten dünya
Biraz bana gülsen
Sevdiğimle aramıza giren
Anlamsız mesafeler
Ne olur biraz yaklaşsa
Ben kimseyi,beni sevme
İhtamali için sevmedim
Sokmadım ki ihtimalleri gönlüme
Ben sevdim mi sorgusuz suvalsiz
Allah'ına kadar severim gülüm
Sen sevsen ne yazar,sevmesen
Gözyaşı içinde arabaya bindirdiler
Dörtyüzotuz günü şırnak'ta geçir dediler
Kavuşma ümidim hasretimi yutuverdi
Vatan borcu nasıl olsa biter dediler
Geldim birliğime burası GABAR dediler
İlendim ıslak kirpikler altında
Artık gülmek mi zor geliyor bana
Bir yudum sevgine muhtaç olsamda
Artık sevmek mi zor geliyor bana
Bu dertlerimi açtın sen ezelden
İstanbul da haramdır gözlerim;
Kendinden habersiz gezer güzeller
Aldırmaz esen rüzgara
Dolaşsa da eteklerin altında
Bacaklar sade
Ayaklar yalın
Bıktım usandım artık gözlerim yolları beklemekle bekletmekle.
İlikllerime işleyen hasreti bitirmek karabulutl gibi aramıza giren
Tepeleri yok etmek isterken dahada büyüyen dağlara ne dersin.
Son ümit kırıntılarımı harcıyorum. Yanlızlığımı paylaşacak dostum
Yok.Şikayetim var beni mahveden hasret rüzgarına,kara bulutları
Getirişinden aşamadığım dağlara kar yağdırıp ümitsizliğimi artırışından.
Gözlerin gözlerimde sesin yüregimde
Yüzün hayalimde ruhun bedenimde
Cignesem gururumu gelsem yani basina
SimSIkI sarilsam sana hissetsem sicakligni
Seni,ruhunu hissetsem bütün bedenini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!