Ne zaman ismini ansa dudaklarım
Sesim titrer
Ağlamaklı olurum
Yığılır gözümde nem
Sen kaygısız yatarsın hala
Değdi ‘ışkın aine-i camına kalbin
Asuman-ı gönül alevdendir artık
Tamam oldu ey şûh cana celbin
Cânâ ol şem’i alevlendir artık
Yetişir fehmimde kalmadı karar
Ben yalnızlığımı sana paylaşamadım
Gilgiller’de hicran yellerine
Anlattım da bütün acılarımı
Bir sancımı sana anlatamadım.
Hayın pusulara yatardı gece
Ben senden öğrendim böyle sevmeyi
Gözlerin öğretti, bana gözlerin
Öğretti gözlerin, gülen gözlerin.
Biliyorsun, ben daha önce deniz görmedim;
Bu yüzden batığım bakışlarında.
Beyhude kurak mevsimlerde gez
Sen yavru ceylan o tazı Rüveyda
Alnına yazılmış ezelde bir kez
Silinmez kalemle yazı Rüveyda
Her adımda yakın oldu uzaklar
"Rüveydalı Şiirler"
ŞİİR
BALIKÇI -I
sepmesini atıyordu ha bire göle
söylene söylene atıyordu
kaçtır yine yeisti ağlara takılan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!