Münire Çevik Şiirleri - Şair Münire Çevik

AŞK
Tenini nefsetmek değil
Öz ruhunu resmet mektir
Bedeni bedeni değil
Kalbi kalbe hapsetmektir
İşte asil olan budur

Sen bilirmisin AŞKTAN vazgeçilirmi?
Aklı olanın işi değildir AŞK
Her zerrede yanmak feryadını içinde tutmaktırAŞK
Zatında yok olup RAHMANA tutuşmaktır AŞK
Denizleri geçip ummanda boğulmaktır AŞK
Kendini yok edip yoklukta dirilmektir AŞK

AŞKLA YAK BENİ

Yanmaya razıyım Züleyha gibi
Sarıp sarmalayıp sarhoş et beni
Anmaya razıyım mecnun misali
Sarmala aşkınla sarhoş et beni

AŞKLA YAK BENİ
Yanmaya razıyım Züleyha gibi
Sarıp sarmalayıp sarhoş et beni
Yanmaya razıyım mecnun misali
Sarmala aşkınla sarhoş et beni
İstersen yusuf'um gibi kukuya at

Aşk pazarıda

Olurmu hiç gündüz yada gecesi
Okunmuyor işte Aşkın hecesi
Divaneler gibi gezer nicesi

ATAMIYORUM
Yokluğunda gönlüm aklıma dargın
Hüzün gözyaşı ile bitti ömrüm
Ruhum çaresiz hayaline sargin
Yüreğimden söküp atamıyorum .
*

Ay ışığı gölgesinde hayaline sarılıyorum
Kalbim de sızı senle uyanıyorum
Seni bir türlü unutmayı başaramayan
Zavallı gönlümden utanıyorum
Utanıyorum evet ne desem fayda etmiyor
Kelimeler kifayetsiz yetmiyor

.BABAM

Hastalık yoklukla savaş ederken,
Seni ilelebet yitirdim babam.
Ağlayıp dizinde yatayım derken,
Sensiz koca ömrü bitirdim babam.

Başın sağ olsun yüreğim
Kağıttan gözyaşlarımı astım penceresizliğime
Öyküsüzlüğümü içiyorum su niyetine
Gecenin karanlığını sıvazlıyorum
Senin gözlerin diye
Olmuyor

Hazan mevsimi miydi rastladığım gün sana
Hüzün hediye etti yokluğun yarim bana
Bilemezsin ne kadar ihtiyacım var sana
Varlığınla es de gel gönlüme bayram olsun

İntihar eşiğinde yürek dilenirken aşk