Ey yoktan var edenim
Sebep sensin doğan güne
Sebep sensin varlığıma
Sebep sensin sağlığıma
Sebep ol da darlığıma
Kurtar beni,kurtar beni
Sabah oldu olacak
Güneş doğdu doğacak
Kimbilir bugün neler olacak
Aşıklar kavuşacak
Savaşlar son bulacak
Yeni canlar doğacak
Neden selâm vermeden gelip geçersiniz,
İnsanları derece, kademe seçersiniz
Eşitiz hepimiz, Tanrının huzurunda
Mevkiin, paran, pulun olsa da
Eşitiz hepimiz Tanrının huzurunuda
Unutmayın ki ey gafiller
1948 Yılının sonbaharının ilk ayının 'ünde,Çorum Karakeçili Mahallesinde, altı çocuklu fakir bir ailenin ilk çocuğu olarak dünyaya gelmişim. İlk çocuk olmamın verdiği sevinçle beş yaşında ilkokula başlamam ve kalemi elime bir alıp pir almam oldu. O gün bu gündür yazıyorum.Bazen şiir, bazen hikaye,bazen de resim. İlkokulda öğretmenim fark etti, edebiyata olan tutkumu. Sınıfta her zaman bana okutturulurdu, ilk gelen kitaplar, güzel okumamdanolsa gerek öğretmenim spiker demişti bana.
Ortaokulda renklere olan tutkumu resim öğretmenim fark edip, desteklerin en güzeliyle desteklemişti,yarışmalara katılmamı sağlayarak. Yıl 1961,mevsim yine güz, ayın on dördü ortaokulu bırakıp memur sınavını kazanarak maliyeci olarak hayata atılmam, okul arkadaşlarımın babalarıyla mesai arkadaşlığı yapmam, meslekte ilerlememe sebep olmuştur.
1972 yılının ilkbaharında kalbimin sahibi ile tanışıp, meslektaş evliliği yaptım. Eşimin gezici mesleği seçmesi üzerine, güzel Türkiye’min çeşitli illerinde görev yaptım. Vergi memuru olarak halkla iç içe yaşadım, onların sıkıntılarını, dertlerini kendi derdim kendi sıkıntım sayıp daima yardım ettim. Bu arada yarım bıraktığım tahsilime devam edip Ticaret Lisesini bitirdim. Zoru başarmak, çalışmak çok sevdiğim bir olaydır. Üniversite sınavına girdim. İlk aşamayı kazandığım halde felek bırakmadı. İkinci aşamada acil ameliyata girmiştim sınav yerine. 1983 yılının Ocağında yirmi yılı doldurup emekli olma mutluluğuna eriştim. Emekli olmadan önce ilk işim daktilo almak oldu şiirlerimi,
öykülerimi yazmak için. Öykülerimin hepsi gerçek hayatta yaşanmış olaylardır..
Güzelde naz, Istanbul’da boğaz
Gel nazlı güzel gezelim biraz
Boğazı seyrederken alalım haz
Rahat bırakın beni,
Seyredeyim vapurdan,
Martı adasını.
Bırakın rahat beni
Göz kırpan ateş böceklerini,
Benimle bayramlaşan,
Daha dün girmiştin kırk'ına
Ne çabuk kırkbir oldun
41 kere maşallah sana
Sevgili Minnoş Ana
Kalbin sevgi, iyilik dolu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!