Ekmek karnesi kokulu elleriyle uzandı kadın dallara
Yakamoz ışığının altında sallanan dağlara baktı.
Alışmıştı ve de biliyordu sonsuz dostluk olmayacağını.
Mevsimlerin çözülmesi gibiydi efsanelerin sancısı
Kadının gözleri bardakların şakırtılarına karıştı,
Eridi, tükendi.
Kayıt Tarihi : 10.3.2003 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!