Mülteciyim / Mobilim
Gökyüzü, güneş ve denizler
Koyunların ardı sıra gezen
Zengin toprakların yoksulları
Tutamaz bu çağın yangınları
'Bir ekmek, bir parça özgürlük,
Korkusuz uyuyabilme hasretini'
Düştü yollara üç günlük ömrüm
Kapanmış bütün kapılar
Şehirler, sınırlar, tel örgüler
Korkuyor kendi yarattığı gölgeden
Silahsız kadından, aç çocuktan
Birleşmiş Milletler, hükümetler yerim
Payıma düşen de buymuş derim
Ağlayan gözüm, uykusuzum, mobilim
Açın kapıları, ben çağ yakan umut seliyim
Kayıt Tarihi : 28.2.2020 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Türkiye mülteciler için kapıları sonuna kadar açtı. / Gazeteler
TÜM YORUMLAR (1)