Sen “gel” desen akan sular durur da,
Gözlerinden uyku olur, düşerim.
Sana uyur, yanar yanar pişerim.
Bu gece de mülteciyim koynunda..
Hem bir nebze gülüşünün içinde,
O küçük “ben”, ben olaydım boynunda.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta