Mülteci Şiiri - Yalçın Benlican

Öteki sesini kullanıyor telefonda
Uykulu Türkçe'sine gül kokusu eklemiş
En yeni rüyasını anlatıyor
Epeyce mahcup, bir o kadar da gizemli
Sığınma hakkı istiyor ısrarla
Mülteciymiş, üstelik de acilmiş
Beyaz bayrak asmış namlusunun ucuna.

Ege şubat ortası henüz sabahın sekizi
Alsancak orospularının paydos vakti
Günlüğünde neçok şey biriktirmiş
Kısık ıslak sesinde balıklar boğuluyor
Kararsız duruşumu uzağımdan anladı
Tutmasam telefonun içinden gelecekti
Martı çığlıklarıyla İzmir güne uyanıyor
Giderek çoğalıyor içimin gel-gitleri
Panama bandıralı bir şilep demir alıyor
Liman işçilerinin memleket türküleri.

Kuaför çıkışı geldi aynı gün akşam üstü
Gözleri yağmur, saçları gök gürültüsü
Kırmızı eteği dizinden çok yukarda
Alaska civarında bir eskimo terliyor
Esmer akrepler çiziyorum duvarlarıma
Yaklaşıyor tamtamların kıyamet travması
Artık bütün ihtimaller olası.