Gönül sahibi olanlar, haksızlıklara karşı ölmeden önce öldüler.
Sonbahar hazanı yaşayanlar, baharın özlemini içten çektiler.
Kışın karına bürünenler, ilkbaharın aşk şarabını zevkle içtiler.
Karanlıklar içinde yaşayanlar, aydınlığı gönülden özlediler.
Elindekilerle iktifa etmeyenler,onları kaybedince değeri bilir.
Tenim kafes, ruhum kuş, kuş kafesten uçmaya heveslenir.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta