Çilekeş hayatın kahrını anlatamayınca büyüklere
Bende çocukça masallar anlattım beni dinleyenlere
Kırk katreyi, Kırk katıra yükledim
Ben bu sırrı kimselere demedim
Kendim yazdım kendim sildim bilmedim
Katmer katmer parelendi yüreğim
İnsan dediğin ki sırlı bir kapı
Kapının ardında muazzam yapı
Sırı dökülmüş aynasız odaların
Yıkılası yakılası duvarları
Sır derken giz değil mana anlamı
Senin, benim bakış acımızın yansıması
Sır ötesi bir keşmekeş peşinde
Can kırıkları battıyor içimde
Kendime bir yer bulamadım
Maskeler içinde maskesiz kaldım
Birçok birikmişlik toplamışım
Çeşit çeşit, lisan lisan
Yıllardır usumda bekleyip duran
Buğday başağı gibi vakur
Gelincik çiçeği gibi ince narin kırılgan
Papatya gibi nerede açtığı belli olmayan
Hayat salıncağında bir çocuktum sallanan
Sır perdesini biraz aralayınca
Gönül miftahı elinde olan
Kardelen yürekli bir deli insan
Çıktım hayat denen bilinmez yola
Bohçalayıp hüzünlerimi taktım koluma
Ve gün batımına dayalı
Kurşini ikindilerden geçerek
Sabahı yakın karanlığımın ardından
Yeni umutlara dedim merhaba
…türkmenkızı…
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 16.6.2016 16:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
4. Dosya Köz Yaşlarım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!