Adını nakşetmezsem mısraların kalbine,
Sensiz şairliğimden utanırım inan ki.
Zaten şair değilim gitmesin garibine,
Ben verdiğin sancıyla sızlanırım inan ki.
Ölüm mukadderatsa her doğuşun sonunda,
Aslında suç ne biz de, ne doğa kanununda..
Uykusuz gecelerin kahredici koynunda,
Ben seni düşünerek kıvranırım inan ki.
Bağlanırsa güçlüdür, insan umutlarına,
Bu gün dünden boş çıktı güvenim yok yarına..
Ve çoktandır bıktığım bu hayatın kahrına,
Sadece senin için katlanırım inan ki.
Uğrunda hayat kadar, ölümde mukaddestir,
Değil mi verilecek olan son bir nefestir,
Her şeyimi verirken bundan kaçmam abestir,
Gerekirse sehpada sallanırım inan ki.
20.02.1977
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 9.9.2014 20:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!