Müjgan Okları - Garib Çoban
Bir gün herkesin yerinin doldurulamayacağını anlayacaksınız.
Sonra nasıl ve neden olduğunu bilmeden.
İstemeden en sevdiğim renk oluyorsun.
Ben sonbaharım, sen Eylül.
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Aşkta bir savaştır, zaten...
Galibi, "sevdiğindir"
Sevildiğinden emin değilsin ya,
"Kaybeden de" senin olabildiğin...
Elinden kayıp gittiğinde anlarsın durumu
Yenildiğini ama...
Çaresizliktir, geride kalan...
Tebrikler Engin Bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta