Müjgan Şiiri - Bayram Ataç

Azıcık azar yesen, dudaklarını büzersin
Mutluluğun için, vallahi herkesi üzersin
Kaşının altından, geleni gideni süzersin
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan

Kapı kapı gezersin, evde hiç durmassın
Kimseye kibirinden, hal hatır sormassın
Sosyal medyadan, keriz birini bulmazsın
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan

Hiçmi gerçekleşmeyecek, senin emelin
Yedi kocalı hürmüsden, kötü oldu halin
Deniz dubasından, beter oldu bak belin
Yine evde kaldın başın, batsın müjgan

Aynalara baka baka, o aynaları çatlattın
Sürdüğün makyajlarla, aynaları aldattın
İnadından gelen nasibe, hendek atlattın
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan

Kahve pişirse yaptığı kahve köpürmez
Eline süpürge alıpta bir kapı süpürmez
Telofonla tableti elinden hiç düşürmez
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan

Başındaki saçını, üşendiği için taramaz
Koysan vitrine, vitrinde bir işe yaramaz
Nere giderse gitsin, bir yerde duramaz
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan

Cilven yüzünden, sosyal medya karıştı
Metiye dizmek için, kimler kimler yarıştı
Muhtarın oğlu bile, ettigin cilvelere alıştı
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan

Hiç bir iş yapmazsın, bahanen pek çok
Bak yaşın kırk oldu, bir tek istiyenin yok
İstemeye gelene, yaşattığın kaçıncı şok
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan

Bak senin üstüne, üçtane küçüğün gitti
İsteyen taliplerine, kıran girmiş gibi bitti
Senin bir küçüğün, kızını gelin bile etti
Yine evde kaldın, başın batsın müjgan