Mühürledim Adını Kalbime

Kader deyip durma bana,
kader değil bu,
Rabbimiz
"Biz her insanın kaderini kendi çabasına bağlı kıldık. “
buyurmuyor mu.

Ürperir yüregim sensizliğin çaresizliğinde,
Çığlık çığlığa feryat ederken ben,
gecenin zifiri karanlığında.
Ürkek bir ceylan gibi, sokulmak istedim yüregine.
Kabuslarla uyandım ama sen yoktun,
yoktun işte..

Gelişine adaklar adadım her bir seneye
Alemde her zerre duama aminn derken,
Ne olur kurban olduğum ne olur sende aminn de...

Serapmı gördüm onca zaman, nedir öyleyse bu içimdeki acı,
Elinden elma şekeri alınmış çocuk gibiyim, öyle mahzun öyle kırılgan,

Veda edemiyorum,
gözyaşlarımın kıyısındaki gemiye bindirip,uğurlayamıyorum içimdeki seni,

Gönül bu denli severken
"Git diyorsun uzaklaş benden, sevmiyorum seni"
Ahh sevgili
Ahh be sevgili

İz bıraktı gülüşün,sesin tüm benliğimde geçmişten gelen bir eda sanki
Lal olmuş bir zamanın içindeyim.
Sensiz herşey suskun,herşey yarım, birtek sen varsın birde senli hayeller..

Doğmamış çocuklarımın üzerine yemin ederim kalbimle söylediğim son şarkımsın,

Ve ince bir sızısın,öyle narin öyle zarif,okadar güzel sızlıyorsun ki.
Mühürledim adını kalbime, kim gelse senin adını görecek
ve sadece senin için attığını bilicek...

Bir sen bilmedin kurban
olduğum
bir sen...