Biz gelemesekte muhakkak, oradadır şühedâ.
Emeğiniz olmasın zâyî,ecrini bol versin hüdâ.
Çanakkalede ki müslümânın gönlü kal’a gibidir,
Niyyeti fâsid adüv cânibinden,böyle biline buda.
Ecdâdımız yaptı bunları,ne yaptık ki biz.
Yolumuzu ayırdık hep,tâkip edemedik iz.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta