Her gönül kaldıramaz ben gibi ağır taşı,
Kantarda boş kefeyi doldurana muhtacım.
O defteri kapayıp, öne eğdiğim başı,
Tertemiz sayfalarda dik tutana muhtacım.
Mazimi her fırsatta anlatmaktan sakınmam,
Bir kerede anlayıp yüzleşene muhtacım.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
