Çiğliğe çare yok mal ile namda
Benliği birlikte yerelim gönül
Aşkın meyvesini bu yaş bu demde
Muhabbet bağından derelim gönül
Derdin kaynağına dalalım gönül
Güneş inip gölge bassa sulağı
Bölük bölük iner güvel ördekler
Akşam ezanını duysa kulağı
Sıra sıra döner güvel ördekler
Andırır her biri huri meleği
Hoyrat darmadağın etti bendimi
Yıllar durur bahar vurur yaz vurur
Kapılıp sevdaya yaktım kendimi
Diller durur edâ vurur göz vurur
Destursuz kapımı çalar insafsız
Hakk’a kulun hediyesi, Hak için halka ermektir.
Seve seve sevdiğini, Hak için halka vermektir.
Hak sevgisi düşen kalbi, ateş yakmaz, seyran olur.
Hak severse bir kulunu, ona cennet hayran olur.
Muhsin sakın kimliğini unutma
Sen ekber sultanın âciz kulusun
Gururla kubarıp yanlış tanıtma
O kal der kalırsın öl der ölüsün
O ki Mütekebbir hâkim varlığa
Nazlı çok beklettim seni
Pula mühür basmayasın
Dur birazcık dinle beni
Boş boşuna küsmeyesin
Özlemişim ak gülümü
Ne söyleyim sana divâne nefis
Hâlime aldırmaz halay çekersin
Bir göz atsan bana divâne nefis
Doyası ağlayıp yaşlar dökersin
Uslan artık fırsat elden kaçıyor
Mercimek dalına astım tüfeği
Gölgesine yattım bu da mı yalan
Toz duman içinde gördüm şafağı
Horoz gibi öttüm bu da mı yalan
Bülbüller öterken bırakıp gittim
Ölüm pahasına bir yol
Arıyorum gülüm sana
İster misin gönüllü kul
Varıyorum gülüm sana
Hasretin dermanı yoktur
Selâm İbrahim’e şanlı Resûle
Canımı atarım O’nun yoluna
İbâdet rahmete has bir vesîle
Rahmeti indirir Hâlik kuluna
Kurban kinâyedir İsmâil arar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!