571’de dünyaya teşrif buyurdun
Karanlık gönülleri nur ile açtın
Hem yetim idin, hem garib-i öksüz
Adın Muhammed-ül Emin, en yüce söz
Kırk yaşında vahy-i ilahiye mazhar
Tebliğ ile emrolundun, oldun Peygamber
Âlemlere rahmet idin sen, ya Rasul
Yüreklere şifa, gönüllere bir bülbül
İsra’ya yürüdün, semaya çıktın
Mi‘rac ile hak katına vardın
Beş vakit namazla ümmeti sevdin
Rabbinle vuslatı onlara bildirdin
Mekke’den Medine’ye hicret ettin
Ebu Bekir ile Sevr’e gizlendin
Ensar ile Muhacir kardeş eyledin
Bir ümmet kurdun, aşk ile yücelttin
630’da döndün şehre sekinetle
Mekke’yi fethettin, gönül incitmeden
İlahi mesajın yayıldı cihana
Nurunla kavuştu karanlık sabaha
Ey nur-i hüda, ey Habib-i Kibriya
Canım sana feda, Ya Muhammed Mustafa
Kayıt Tarihi : 14.9.2025 13:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim, Peygamber Efendimize kalemimden dökülen sevdanın sessiz feryadıdır.
