Aşk yalan deyip sensizliğe susardım,
Sen konuş derdin, ben uzunca susardım,
İçimdeki her bir şeyi kalbimle kusardım,
Konuşmayıp susardım, konuşma, sus artık.
Elim kolum bağlı halde oturuyorum,
Sanki kelepçelenmişim, hor görülmüşüm,
Bir şey yapmamışım ama yoruluyorum,
Cehalet ülkesinde çok görülmüşüm.
Şimdi hacı-hocalar dahi Emevileşti,
kafamda ecel sisi, kafamda karar bugün,
karanlık haram bize, kanımda zarar bugün,
yüzüme bakıp gülümseme, tebessümün ceset kokar,
şimdi dönüp af dilesen söyle neye yarar bugün?
yapamam işte anla kızım garip garip metaforlar,
Tencere kapak, bir o kadar salak,
Bir o kadar sakar, bir o kadar sabah,
Üstünü çıkar, büsbütün çıkar,
Hayat kısaysa eğer tüm kuşlar uçar.
Açılır kucak, sokakta bucak,
+Neden bunu kendine yapıyorsun?
-Neyi?
+Sanki sen kötüsün de, senin dışında herkes iyi!
-Bayım, ben depresif bir serseriyim.
+Git yıkan, Selma sana 3-5 giysi versin.
-Gerek yok, bunlar hepsi gereksiz.
Hey, aptal adam dur,
Otur da azıcık soluklan,
Kollarında soğuk kan,
Bileğinde kırık cam.
Neden yaptın bunu,
mahvolmuş hayatın uçurumlar çocuk,
düştüğün kaldırımı uçuranın suçu,
melek gibi hayal kurdum bir an ama
o an şeytan gibi hayatımı yıktım.
ölürsem bugün eğer, anneme selam söyle,
Süslü gözlerin
Gözyaşıma tiryaki
Biri sanki
Sözlerimi izliyor
Ruhumun en derini
Hislerini gizliyor
Geçirdiğim fenalıklardan kurtar beni artık,
Köleleşmiş hayatım varlığınla taçlansın,
Bu hazin öykümün sen hissedar kahramanı,
Kalbimdeki aşk değil, ecel rüzgarları.
Bir kez dön bak bana, bak gözlerime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!