Muhammed Emin Daştan Şiirleri - Şair Muh ...

Afitap tebessümüne hasret bıraktın
Ne hüküm biçersin
Sadık'ı yar sandığım şimdiler de
Kime seni seviyorum dersin
Kestane balı dilinin şifasına kanıp
Acısına yandığım

Nara atar göz yaşlarımın izleri
Dudaklarıma tuzdan önce tad gelir
Tadı kaçmasa yalana oruçlu gözlerimin
İzi sürülürmüydü yoksa
Elmacıklarımda hüznün kederin.

Damarlarım da akan bir sen var
Adın geçtiğinde bir cümlede
Gönlüm göğüs kafesime dar
Sensin içimdeki çocuğun
Soğuğu ayazında beklediği gar
Ahh yar ahhh yar

Hayatımın gölgesinde yaşlanıyor
Bugünlerde gelip geçecek biliyorum
Her günüme her anıma her halime şükrediyor
Gün geçtikçe kalbimin derinliklerine iniyorum
Kendimi bildiğim her an sana doğru yürüyorum

Hayat bize sunulan kıymetli bir armağan
Herkes kendi payına düşeni alır
Ben seni aldım
Seni sardım ve sen
Damarlarımdan kalbime aktın
Senin kıvılcımınla ben bir orman gibi yandım

Zihnim allak bullak,
Ben seni kaybettim, beni bende kim bulacak.
Acılar nasıl tek bir noktada toplanır,
Elem değil bendeki, beni yakan kulağımda çınlayan asılsız notalar.
Hepsi senden taraf, hepsi muhalif.
Yüzüm gülmeye görsün, her bir ses, bir müzik,

Hangi çağda yoktu sanki aşk
Bir çırpıda gelip geçen öfkemi sandın azizim
Mayasında vardır insanın aşk
Duygusu tepelemesine dolu öylesine derin
Hangi kalıpta olsan çıkarsın,sıyrılırsın benliğinden
Haspelkader yaşadık azizim boşa değil bu sözler

Bazen her şeysin bazen hiç'
Haydi sen söyle bana,
Kendine nezdimde anlamlar biç,
Ama sanma biçerken bu ben sensiz dinç,
O uzaktan görüneni, gördüğüne inanma hiç.

Sorgusuz suallere gebe ruh halim
Sureti kimde kalmış aramaya varmı halim
Ya gel yada al uzağı gözümden
Seni sevmek örter her günahı en derinden

Kokladım yokluğunu en saf yerinden

Bir duvar saati kalk dedi
Geç oldu artık muhabbet kâfi
Dostlar anladı beni, ne de olsa yoldaşlık baki
Ne deseler haklılar dostlar bilirim ta ki
İçimdeki sana toz kondurmaz çocukluğum
Duygularımın rengi beyazdan safi