Yarını yar deyip sinesinden yorma
Gönül almasını bil kimseden utanma
Mutluluk iksirini içip sineme takma
Çıkar koy gönlünü yeşersin kurutma
Yaranın garantisi yok deyip kaçma
Boynunu bükmüş yetim bekler
Dalı kırılmış rüzgâr serper
Eli yetmez ulaşsa Allaha ne der
Bir kurtuluş bir umut diler
Bakarsın elleri koynunda bekler
Yüreğimde yanan gibi bir haykırış
Sevdiğin nerede diye kalbimi sarıyor
Kalbimde şiddetli bir atış
Git söyle sevdiğine onu sevdiğini
Onu etkilemeye yeter gözlerindeki o bakış.
Hiç bir anlam ifade etmiyor onsuz kurulan hayaller.Bir ömre sıkışıp gidiyor insan.Anlık tripler,nedensiz kışları ve karşılıksız olarak gizlediği bakışları.Oysa insan nelerden vazgeçebiliyor,çıkarsız bakışmalardan..Hani çocuk olsa pamuk şekere kandırır gibi..
Yaşanılan yer, uyunulan yatak, rahatlamak için kullandığın aynı şebeke suyuna varana.Neleri barındırıyor yüreğinde.Konuşulanlar anlamsızlaştırılıyor mesela, o kulak asmalar, hakkımızda konuşulacak olanlarmış falan falan. Gece insan aynı güneş ısısını hissediyor. Ona gidilen yollarda çıkan engelleri görmezden gelip gidişini kesmiyor..
Düşünsenize yüreğinizi gasp edip, müebbet ediliyor yüreğinize.
Bir de olası şeyler var tabi.
Hani çok değerli olan insanlarınız var ve o duydukça mutlu oluyor. Siz hiç hayatınızda en değerli insandan bahsederken göz yaşlarınızı esir ettiniz mi?
Seninle bir saniyeyi bin servete değişmem
Senin kalbin zengin olsun o serveti kimseye vermem
Sen sevmesende ben senden asla vazgeçemem
Sana aşığım birtanem
Senden başka kimseye seni seviyorum diyemem.
Sanmaki sevgimiz bir gün yalan olacak
Sanmaki göz yaşın kalbimde kamp kuracak
Sanmaki bu gönül bir gün seni unutacak
Bu Muhammed mezara kadar
Senin esirin olarak kalacak.
Duygularım var ürkek kelimelere benzer
Çoğu kez susmak zorunda kaldığım.
Mecalsiz bırakıp, öldürmeye yetecek kadar...
Neden bir kuş gibi havalanıyor bakışlarındaki ümitler
Göğün en uzak maviliklerine,
El değmemiş yüreklere kanat çırpıyor?
Seni tanımadan önce sevgilim
Hayatım birer yalan esiriydim
Bitkindi bedenim yalnız biriydim
Kadehlere vurmuştum kendimi sarhoş gibiydim.
Haykırsam karşıdaki dağlara
Seni seviyorum lafını duyururcasına
Bilmiyorum haykırmak merhem olurmu kalbimin acısına
Ebediyen düşman olur bu dünya bana
Sen olmazsan yanımda.
Yine akşamdı penceremin önünde
Bir hayaldi yüzün göz bebeklerimde
Gökyüzüne baktım, yıldızlarda aradım seni bulamadım
Gelde sor bir hazır mıyım seni yaşamadan kaybetmeye
Son gülüşün vardı gözlerimin önünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!