Suskunluk huzur verir mi insana?
Hayır, sende ki suskunluk;
Acı veriyor bana.
Bir şey söylemiştim.
İçimdeki aşktan yana.
Tekrarlamak yormaz beni.
Arzuhalim olsa da cürmümden diyemem,
Senden başka kimseden imdat dileyemem,
Şikayetçi gibi her zaman söyleyemem,
Beni benden iyi bilensin, imdadın gerek.
Dertilere deva, zalimlere cefasın,
Evvel zaman bizler bir iken,
Böldük bizi, olduk sen ben.
Neye yarar birlik yok iken,
Hoş sözlere daha ne lazım.
Gamsız bir hayat yaşar olduk.
"Vatana borcumuzdur." dediler askerliğe.
Hiçbir kara leke sürdürmediler mertliğe.
Hem şerefi hem de şanı verdiler birliğe,
Yakışan neymiş erliğe, gösterdi Mehmetçik.
Doğum değil "ER"likle girilir erkekliğe.
Dünya renk renk; han, çarşı, pazar.
Derdi tasası çoktur arşı aşar.
Gün yüzü görmeyi beklersin amma;
Söyle gözüm doydun mu didâra
Yolculuktur hayat, bilinmez bir yol
Sularız vatan toprağını en kutsal kanla,
Ay yıldızlı bayrağımız dalgalanır şanla.
Varacağız Kızıl elmaya elbet zamanla,
Hep birlikte zirveye! Haydi Şanlı Türkiye!
Sonsuz bir inançla, ediyoruz Mücadele,
Gözümüz hep ufuklarda,
Kalbimiz daim Gazze'de.
Yola duvar kurulsa da,
Yıkacağız iman ile.
Tüm zincirler kırılacak!
Her sabah uyandığımda gözlerimdesin İstanbul!
Martı çığlıkların, dalga seslerin ile makbul.
Tarihinin izleri, her köşesinde bu şehrin,
Sarayları bile süsler, Boğazındaki rengin.
Attığım adımda, aldığım nefeste,
Baktığım her yerde, duyduğum her seste.
İçimdeki istek, nefis ve heveste,
Tattığım her anımda yine sen varsın.
Sensiz yürek sıkışır kalır kafeste,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!