Kul, herşeyden önce -inşallah laikıyle.-
Uzun yıllar arayış içinde oldum. Elhamdülillah, kurtuluş yollarından ayağıma en uygun olanını buldum. Allah doğru yola iletsin ve hiç ayırmasın.
Şiirlerim de hayatım gibi farklı dönemlerde farklı kategorilere ayrıldı. Hoş, daha yaşımız ne ki? Farkındayım elbette. Ama, Öyle İşte... Okumaya layık gördüğünüzde bu ayrımı rahatlıkla fark edebilirsiniz :)
Son olarak; Selamın Aleyküm...
Varsın gözlerim onu başka biriyle görsün.
Yeter ki mutlu olsun, gözümü yummaktı aşk.
Nefsimin edebimi geçmesi şöyle dursun,
Sevdama yol vermedim, haddimi bilmekti aşk.
Hayallere dalmaktı ona dair çocukça.
Çok kısa da sürse güzel yüzünü
Güldürebildimse ne mutlu bana.
Tabiri caizse ayran gönlünü
Avutabildimse ne mutlu bana.
Oynadığın oyun bitiverince,
Aşk zannında boynum şiirden ince.
Aşk da vücut bulur, şiir denince.
Aşık, bir tanecik şiirden nice;
Destanlar yazar da, maşuk habersiz.
Bazen aşk maşuğu haberdar eder,
Ağlayan sadece ben değildim sen giderken.
Yağmur damlası sanıp göz yaşımı silmiştin.
Bu şehrin gözyaşları yüzünden süzülürken,
Nemli busemden sonra, sen üzülme demiştin.
Sana her hitabımın idrakine varmıştım.
Gülümsemek diyorum meydan okurcasına.
Dertten, kederden uzak bir hayatı yaşamak.
Ve o da benim kadar seviyormuşçasına,
Acı gerçekten uzak bir hatayı yaşamak.
Ne güzel kelimeler var oysa.
“Sevmek” mesela.
“Ayrılmak” gurbetten ise eğer.
“Gitmek” sılaya doğru.
“Vazgeçmek” bir yanlıştan.
“Meyletmek” doğruya doğru.
Bakın ne diyeceğim. Bir gün adamın biri
Kim var diye sorulmuş, atılmış o ileri.
Ümmet derdiyle dertli, ehl-i dava biriymiş
Ama dava yolunda yoldaştan bihabermiş.
O büyüttüğün kişi kalbinden taştığında,
Yükseklere çıkarsın, seyredersin alemi.
Bir gün dermanın sana derdini sorduğunda,
Şöyle bir iç çekersin anlarsın ahvâlimi.
Kaybetmekten korktum, sevdim delice.
Her zaman başıma taç bildim seni.
Gönül köşkümde kal dilediğince,
Hiç yıkılmayacak taht bildim seni.
Yanımda olsaydın ağlasam, gülsem.
Bir şiiri sevmişsen, yazdıranı es geçme.
Övgüye mazhar olan, şair değildir Cânâ!
Yakamoza aşıksan, Şems'i görmezden gelme.
O ışığın sahibi, Kamer değildir Cânâ!
Kalbine düşen aşksa, meşkle yeksan olmasın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!