Gel gidelim köyümün bozkırlarına manolya,
Marx, Nietzsche, kant giremez buralara.
Yazları sıcak, geceleri serindir köyümün, asaftan şiirler okurum sana.
Manolya bozkırlarına köyümün gidelim gel,
Politik konuşamaz kimse buralarda.
Evet sevgilim
Bizim hikayemiz hiç bir zaman meşru olmayacak bu cumhuriyette.
Belki protesto hakkımı kullanacak, mermiler
Biriktireceğim göğsümde.
Belki de yasak bir kitabın sayfalarında buluşacağım seninle.
Belki daha demokrat ülkeler doğacağım zenci annelerden.
Ben çok yalnızım,
köyümde çok yalnız.
Mutluluğumun ruhsatı yok, meşrulaşamıyorum sana sevgilim.
Ezanlar okuyor yalnız köyüme,
yabancı atlar koşuyor minarenin gölgesinde.
İmam efendi tanıdık,
Marjinal ölüyorum bu cumhuriyette
Yahut devrik
Yahut ölü
Yahut mursi
Beynimin içinde İhtilal tankları dolaşıyor Sıdıka
Çok sansasyonel can çekişiyorum.
Allahı sevmek rasyonel
Bir kadını sevmek irasyoneldir.
Yanlış çay içen insanlar vardır.
Seni sevmek kanunlara aykırı cezası Fransız giyotini sen razı mısın ben razı.
Yanlış kelimeler anarşizmi doğurur,
şehirler çok kalabalık.
Karanfil, pazularımdan daha güçlü sevgilim. Ölüler üzerimde dans ediyor.
Göz kapaklarıma tüfek düştü,
Kaşımı patlattı beyaz gergedan,
çok üzülüyorum.
Rıhtımda bekliyor sessizlik, beni bekliyor gagası kırık karga.
Öyle ya karanfil çok güçlü, bile pazularımdan...
Enflasyon düşmeyecek ve sen gelmeyeceksin.
Mithat abi ölecek,
Psikoloji bilimi çökecek.
Harpler çıkacak yaşadığım şehirde,
ben geneksel düşüneceğim.
Zaman geçmeye devam edecek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!