Muhacir çocuk gelmiş, hava soğuk...
Umutları yüklemiş heybesine
ayakları çıplak belli ki yokluk
imtihan düşmüş onun hissesine
muhacir çocuk gelmiş, yüreği buruk...
cebinde bir kağıt ve bir kaç cümle,
bir de resmini çizmiş bir mezarın
belli ki tanışmış orda ölümle...
Çekingen, mahsun, içine kapanık
elleri ellerine kenetlenmiş...
Sevgisi büyük öfkesiyse anlık.
Sabrı taze çağında ve bilenmiş
muhacir çocuk gelmiş, kalbi kırık...
yüzünde tebessüm her şeye inat
bir parça umutla doyuyor çocuk
asabi muallim olsa da hayat....
Muhacir çocuk sen bükme boynunu.!
Seni bekleyecek yurdun her zaman,
gidince yine açacak koynunu,
sarılacak sana hasretle inan
muhacir çocuk gelmiş, sevin onu...
Kayıt Tarihi : 6.2.2017 12:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!