Muhabbet Kaynayan Şiiri - Kemal Berk

Muhabbet Kaynayan
Muhabbet kaynayan girdim kazana
Arının yaptığı balı görsünler
Sohbetin özünü bilip yapana
Dostluğu sevgiyi gelip görsünler

Cahiller bilemez etse de sözü
Ağızdan çıkarken kırıcı sözü
Dostu düşman olmaz yakarken sözü
Gönül sohbetine girip görsünler

Benlik davasında yanıp kalanlar
Her bir söze yalan deyip kananlar
Zehiri şerbete katıp sunanlar
Arifler sözüne dalıp görsünler

Kazan kaynadıkça diller açılır
Güller açılınca koku saçılır
Çiçekler aşkından bala katılır
Hırsından yananlar güllü görsünler

Kül özüyüm gönül dosta sarıldım
Dili kurşun yapan dile darıldım
Dikene gül diyen cana kırıldım
Sevmek Hakk-tan diyen ermiş görsünler

Kemal'eren/Kemal Berk.