Özledim Muğla’yı çoktan beri
Bir fırsat olsa da gitsem diyorum
Çocukluk çağıma geri dönüp de
Dereler içinde çimsem diyorum
Ula, Gökova, Akyaka yı
Yatağan, Milas Bodrumu.
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




Offffff dedimm.... İyi ki 'Muğla' yazısını görüp, sayfaya gelmişim... Hani 'içindeyken' ben özledim Muğla'yı, Bodrum'u, Milas'ı, Marmaris'i Yatağan'ı, Ula'yı...
Nasıl özlenmez memleketim, yok ki bir saatte denize inilen, ordan bin küsur metre yaylaya çıkılan? Azmakbaşında balığı tutup, çıkıp Yılanlı'da serin sofra kurulup, açıp 'yeniyi' karpuz çatalatan suyla içilen bir köşe ülkemde?
Tarhanası, bulguru, makarnası kendinden... Göbeği, çıntarı, zındancığı ormandan... Sütü, yoğurdu, kaymağı yayıktan... Ekmeği, koyun eti tandırdan... Bolluğu, bereketi toprağından gelen memleketim...
Üstüne zeybeği, efesi, Yandım Ayşesi... 'Şu Köyceğiz Yolları' diyen türküsü, derlemesi... 'Ormancı'nın' Belen Kahvesi başka nerde var?
Yaz Kardeşim, yaz... Başkadır Muğla, sözün kısası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta