Yüreğimin jandarmasısın,
Kelepçeleyip tıktın göğsüne...
Ne su, ne katık,
Müebbede mahkumum artık...
Şükür volta atacak yer var damarlarında,
Mazgaldan hasretinin ışığı sızar,
Gardiyanlar zift gibi gecenin sessizliği,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
