Geceyi gündüze bağlayan aydınlık gibi hürriyetim oluyorsun.
Kayıp bir coğrafyanın ortasında yalnızlığımı bölen kalabalığım,
Henüz doğmamış umutlarımın hem anası hem babası oluyorsun.
Seninle çoğalıyorum toprağa serpişen tohumlar gibi köklenip,
Bir çınara dönüşüyorum.
Güneş gibi Yüzüme doğuyor varlığın.
Uçuşan kuşların kanadında özgürleşiyorum sana doğru.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var