Şakağıma dayanmış bir ağır silah namlusu gibi yokluğun
Yüreğim ağzımda yaa çekerse o tetiği diye parmakların
Şakası da yok gibi hiç üstelik o nemrut yüzlü namussuzun
Ha durdu ha duracak kalbim başıma gelirse diye korktuğum
Haksız çıkmayı yanılmış olmayı aaah ne kadar da çok isterdim
Yanlış yoldayız yapma dur yanarız dedim de hiç dinletemedim
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




yine de umut etmek güzeldir...
yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta