Mücizeye inanan küçük bir çocuktum
Çamurdan tencere yapar içine çimen koyardım
Komşu zillerine basılı kaçak bir yürek değildi
Varlığım tanrının el kiri çamurdan oyuncaktı
Küçüktüm, çocuktum, yarattım.
Annemin yoktan yarattığı gibi sıcak çorbaları
Geleceğimi kendim yaratacaktım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var