Yokluğunun ayazı vurdukça gözlerimin pervazına..
Bir serçe misali titreyen bedenim esir düşüyor zamanın koynuna, çırpındıkça hasretleniyor..
Kelimelerim buğulanıyor, için için kanıyor dudaklarım..
Kışlar başlıyor sancılı yüreğimde..
Gözlerim, saklı düşlerin kahreden vebal sancısına çivileniyor...
Ellerinde bıraktığım avuç sıcaklığı karışıyor aynanın pus tutmuş buğusuna..
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta