Saçlarında bahar, gözlerinde aşk var...
Dudağında gülüşler şelale olmuş akar...
Bakışında binbir güzellik, gözleri sevda sunar...
Adeta, dünyanın "sekizinci harikası" mübarek.
Bu nasıl bir güzellik, aman Tanrım...
Ben öldüm, cennetteyim sanırım...
— Hani, “huri meleğim” dese; inanırım...
Tövbe günahıma, sanki ilah mübarek.
Gördüğüm insan ise; ben neyim?
İnanın, aklımı kaybetmek üzereyim!
Siz, güneş deyin, ben “mâh” diyeyim!
O derece yani! Bir içim su mübarek.
Allah'ın hikmetinden sual olunmaz...
Bir insanda hiç mi kusur bulunmaz?
O’nu görenlerin hiçbiri iflah olmaz...
Özene bezene yaratılmış mübarek.
İsmet Ülker
Kayıt Tarihi : 14.4.2021 16:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!