Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Mübadil çocukları
Döndük ama yüreğimiz yanık.
Tarih yaşadıklarımıza tanık.
Övündük Türküz alnımız açık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Karamandan rumeline dağıldık.
Döndük tenimiz daha açık.
Sürüldük Türküz ama alnımız açık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Orta Asyadan buralara vardık.
Göz rengimiz daha açık.
Kuru ekmeği katık yaptık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Nasıl oldu bitti anlamadık.
Göçtük ama çok gocunmadık.
Eski topraklarımızı unutmadık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Dedelerimizin anılarıyla hatırladık.
Gözümüzün saçımızın rengini açtık
Ama biz Türk olarak yaşadık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Düşman karar verdi ayrıldık.
Anadolunun bağrına vardık.
Bu topraklara sıkıca sarıldık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Hakan Özüçelenk
yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta