Ali Aşkı ile Yanmadın,
Muaviye Korkusuna Koştun
Aşk ile yürüyen yolda
Dost gerek cân u ten gerek
Ali gibi er bulunmaz
Dili bir, özü hep gerek
Elinde yoktu dünya malı
Gönlünde vardı aşkın hâli
Bir sözüyle açılırdı
Hakk’ın sır kapusu pâli
Ona bakan mest olurdu
Canlar onda nur bulurdu
Yüzü güleç, özü suskun
Sözüyle bahar olurdu
Gel gör ki halk döndü ondan
Aşkı ağır geldi candan
Koştular bir başka yana
Nefretle doldu cihandan
Muaviye bir tuzak kurdu
Nefsi yedi, kalbi burdu
Korku saldı nice yâre
Zulüm ile tahtı kurdu
Ali aşkı dillerdeydi
Ama gönül başka yerdeydi
Sevmeden sever görünmek
Ne acı bir hâl üzerdeydi
Kazandı derler düşmanı
Peki ya yitirdi cânı?
Aşk ile değil, kin ile
Kurulmaz Hakk’ın divanı
Ey gönül, seç Ali gibi
Dost ol hakka, yâr bil seni
Dünya geçer, aşk kalır
Yanar isen bulur seni
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
derin tasavvufi bir duyarlılık taşıyor şiirim ve Hz. Ali’nin aşk, hakikat ve adaletle özdeşleştirilen ruhunu, Muaviye’nin ise hile, korku ve zulümle anılan siyasetini çok şiirsel ve sarsıcı bir şekilde karşı karşıya koyuyorum bir Yunus Emre nefesi, Kerbelâ sonrası bir ah taşıyor işte
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!