Muammer Baydere Şiirleri - Şair Muammer ...

Yıllardır dertlere boynumu büktüm
Talihim zalime bağlattı beni
Yazdığın şiire gözyaşı döktüm
Senin de kaderin ağlattı beni

Bir sevdiğim vardı yaşarken öldü

Yavaş yavaş tanıdım kararı sonra verdim
Yıllar sonra ilk defa mutluluğu anmıştım
Göründüğün gibiysen ölümüne severdim
Nankörleri unutmuş seni farklı sanmıştım

Sevdim diye hor görüp gururumla oynayan

Sağlık için vazgeçersin paradan
Can her şeyden kıymetlidir arkadaş
Bu dünyayı aynı Hakk’tır yaratan
Sizin de bir bizim de bir arkadaş

Diyelim ki gerçekleri sakladın

İnsanın kanına girdiğin yeter
Sabrımı taşırıp çok olma ulan
Bir şiir yazarsam küfürden beter
Duyunca şaşırıp şok olma ulan

Çıkarın uğruna boynunu eğip

Dost gibi olsa da sevseydin beni
Başıma bir çorap örene kadar
Söz verdim kendime affetmem seni
Utanmış halini görene kadar

Ne ömrüm çekilmez ne de dünyam dar

Ne ümitle gelmiştim yaşadığın şehire
Anı değil kendime ancak sabır ayırdım
Göz yaşlarım akarken gönlümdeki nehire
Ağlamaklı bir halde Ankara’dan ayrıldım

Sen tatlı sürprizleri severdin biliyordum

Sözde şiir adına yapılan toplantıda
Çoğu ayva yese de kimi de yer inciri
Biri ayrı havada biri bir saplantıda
Eşe dosta verilen plaketler zinciri
Bence sanat adına felaketler zinciri

Aylardan Aralık hava çok serin
Ruhuma sıcaklık verdin esmerim
Gülüşler gül gibi bakışlar derin
Gönlümde çiçekler derdin esmerim

Hayaller süslüydü gerçekler puslu

Kafkasların kır çiçeği
Hayatımın tek gerçeği
Gece gündüz hayalinle
Süslüyorum geleceği

Sen sevmezsen küs demem de

Senden bir karşılık görmeyen kalbim
Kimseden mutluluk almadı sevdam
Yeniden sevmeye var mı ki halim
İnan ki dermanım kalmadı sevdam

Bu garip başımda eserken yeller