Sokak lambaları yanıp sönüyor
ruhumun korkuları büyüyor
avuçlarında eridim
gözlerinle dirildim
beyaz çarşaflar dansa surdu
rüzgargülü evimizi vurdu
saçlarımın içi toz duman
imkansızdı boşlukların dolması
zorunluydu Tanrı'nın orda olması
gülümse yüzüme n'olursun
muammayı sorsun
Kayıt Tarihi : 14.5.2025 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!