Mözgür Özbek Şiirleri - Şair Mözgür Özbek

SENDEN KALAN


baharın yaza yazın kışa bıraktığı
bir kuru ayaz bir kaç solmuş yaprak

SEN DİYORUM

cemalin süzülüyor göklerde
dertli şarkılarda şiirlerde
notalarda hazin hecelerde

SENİ ANLATIYORUM KENDİME


merhaba gönlümün nuru
merhaba yaşama sevincim

SENİ ANLATMAK

Bir şiirsin sen lal dilimde
kor gibi yanan yüreğimde
ne geçmişte ne gelecekte

SENİN GİBİ

sönsün güneşim öldü sevgiler
karartın parlamasın yıldızlar
ıdam sehbamı hazırlasınlar

SENİN YÜZÜNDEN

bak ne hallere koydu aşk beni
savurdu kuru yapraklar gibi
aldı gitti aklımı fikrimi

SENi UNUTAMADIM

ahuzarım var bir şey demeyin bana
gözlerimden akan kanlı yaşlara
seni sordum gökteki garip kuşlara

SENMİYDİN


yüzümdeki gülümsemeleri çalan
gözlerimdeki bakışları karartan

SEN YOKKEN BiLESiN

sen yokken
fani dunya durur
kızgın güneş solar
yıldızlar söner

SON TREN


ya ben erken geldim yada günleri şaşırdın