Mözgür Özbek Şiirleri - Şair Mözgür Özbek

FARASLIM

bu nasıl sevda bu nasıl aşk faraşlım
gültepe pınarından akan soğuk sularında
sen varsın aklımda düşlerimde ruhumda

FARZETKi


farzetki serseri bir yağmurum

FERYADIN BOŞA BÜLBÜL

yazım baharım kış oldu
aşk şerbeti zehir oldu
gönül kırgın viran oldu

GARiP GöNLüM

neler gelir kul,olanın başına
yaz ayında kar,yağıyor bağıma

GEL GÖR BENİ


lal oldu dillerim kurudu damağım
sevdanın sessiz çıkmaz sokağındayım

GİDERİM

kafama senli hiç,bir şey takmadan
yüzüne bir buse,dahi koymadan
sakince sessizce,uyandırmadan

GİDİYORUM BENİ GÜZEL HATIRLA

gidiyorum ayrılığın kömür karası rengine
hayallerimi silip gönlümde
bir yıldız dahi bırakmadan gökyüzünde

GİDİYORUM SENSİZ

gidiyorum seni kimselere anlatmadan
tatlı uykundan uyandırmadan
tan yeri ağarmadan

GİDİYORUM YAGMUR GöZLüM


gidiyorum yağmur gözlüm
acılarımı dertlerimi vurup sırtıma

GiDiYORUM YALAN DüNYA


neyin kaldı bende alacağın
sevdiklerimi zamansız aldın