- Ahmet Toprak 'a -
karanlık...
aydınlığı tutuşturan ateş
közden bir ağıt şimdi
bağrımı delen toprağın ıslaklığını
gözbebeklerimin sancısını
yazgımın karasını
ölümün kollarına iten
mağfiret diliyorum
eksilterek
içimdeki sürgüne serpilen hiçlikten
mermerin soğukla buluşma armonisi
bu kadarına hazır değilken
morg kapattı kutsal hazinemi
bilerek kendi mabedine
aydınlık yitirdi yolunu
yoldaşı oldu ayağı kırık atların
ardında görgü tanığı bırakmadan
böldü
ölmek fiilini ortadan ikiye
Ey Yusuf'un kokusunu Yakub'a taşıyan
benim de kokumu taşır mısın babama?
ağzımın içindeki kelimeler yas tekrarı
göklerde kırlangıç katliamı/ susuyorum
kapatınca gözlerimi
ruhum bedenimde imlâ hatası/ eriyorum
tüm kelimeleri öldürdüğüm hastane ışıkları
olmak ile ölmek arası/ bekliyorum
varlığa sonradan eklenen ölüm raporu
melek kanadı takmış cümlelerle
kesiyor şahdamarımı
babam yağıyor
kanserli bulutlardan avuçlarıma
yalnız kalmış kulların dinç duygularına
karanlık...
bu rengin içinde en çok üşüyen sözcük
"baba"
anlamı ürkütüyor
henüz hazır değilken
meşru yanı kalmayan hayata
ruhumun ayak basılmamış sokakları
hapsoldu arşa
ölüme yazgılı kâşiflere sunularak
t/uzak düşlerin belirsiz yanı
üşüyen suskularıma bir armağan
kırılan matem boy gösteren gözyaşı
dökülür kirpik uçlarıma/ tuza banmış
Ve çekilir çocukların kanadından
maviye uçurulan uçurtma
dünyanın soğukluğunu bırakır
musalla taşına
masal kahramanlarını alarak yanına
eksildi gecelerce bekleyen gölgen
ayak seslerin vardı yüreğimde ısıttığım
kesildi baba yüzlü anılarım
kokunun kendini tükettiği avuçlarımda
boşluğunu bir türlü dolduramadığım
ölüm öperken çocukluğumun gözlerini
korkuyorum baba
güz gelmeden yaprak döküyor ağaçlarım
Kayıt Tarihi : 20.4.2021 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yel eser
gün vurur
kül olur
düşer bir bir atlılar...
Yaşamın ve ölümüm ipekten eğrisinde bizi anlar şiir... bizi anlar uzaklıklar.
Onları sevmeye ve özlemeye devam ettiğimiz sürece kaybetmiş değiliz.
Gönülden kutluyorum şiirleşen yürek sesinizi.
Nurlarda yatsın babanız. Toprak incitmesin. Acısını unutturacak acınız olmasın.
Teşekkür ederim Nazan Hanım değerli eşliğiniz için. Sevgiler
Teşekkür ederim Aykut bey sizin gibi değerli bir kalemden duyduğum böylesi kıymetli cümleler için.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
korkuyorum baba
güz gelmeden yaprak döküyor ağaçlarım
sözün bittiği yer.
dilerim nurlarda yatsın.
korkuyorum baba
güz gelmeden yaprak döküyor ağaçlarım
sözün bittiği yerdeyim.. avucumdaki mavi çakıl taşını uzatıyorum çocukluğunun ellerine.
dilerim nurlarda yatsın.
Âmin.
Teşekkür ediyorum değerli cümleleriniz için Nazan hanım.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Allah rahmet eylesin...
ölüm öperken çocukluğumun gözlerini
korkuyorum baba
güz gelmeden yaprak döküyor ağaçlarım
Şair demiş ki " Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe" Dökülen yapraklar olacak elbet ama hayat devam ediyor....
Âmin.
Teşekkür ederim kıymetli cümleleriniz için Hatice hanım.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
TÜM YORUMLAR (23)