Buz tutmuş dağların tepesinden izliyorum seni.
Yorgun ama sanki mutlusun.
Üstündeki mor ve sen.
Sıra sıra ağlıyor düşüncelerin,
Çığlıklar kopuyor içinden,
Ama mırıldanıyor dudakların.
Kimseye söyleyemediğin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta