Mor Güneşler Şiiri - Gülseli İnal

Mavi çavlandan havalanan
altın kanatlı kuşlar
ayrıksı otlar dev
sarmış taraçaları yosun
kaygan vakur ve soluk
anımsatır yaşanmış bir masalı
ki tüm hışmıyla sinmiş zemine
kuş gölgeleri
soğumuş lav ve çamur
yoğun rahiya
tozumsu dağılmış
anımsatır yüzleri
yükselen koku
portakal1ıktaki esans
erimiş yapraklar,
parlak cam kırıklarıyla
dolu
köklerin ulaştığı noktada
karanlık
tüm karanlıklardan koyu
beyaz el kırrıı1dar
bir caninin eli
kırrıı1dar kül rengi rüzgar
perde aralandığında beliren
ihtiyar ayla
ağaçlar kristal suyu emer
bizim karanlığımıza
bir iz
izdüşümlerinden artan
artan ağaçlar artan renkler artan her şey o ülkede
bir iz doğrulur
bir iri gövde
ölü kertenkeleler
arasında
duyulur derin uğultu
gecenin uzaklarda çarpışan hücreleri
hava katmanları açılır
karışır mor güneşlerle
savrulan saçlarıma
ki saçlarım özgürlük kokar

(İmgelem / sayı: 14)