Yalnızlık tırmanırken omuzlarıma,
Terkisinde terk oluşların en yoğun duyumu;
Benden içresin, yalnızca sen gördün
Hüzünlerin renk sarmalında nasıl boğulduğumu..
Sen gördün yalnızca bir sonlunun,
Sonsuz evren bahçesinde nesıl kaybolduğunu...
Yalnızlık tırmanırken omuzlarıma,
Terkisinde terk oluşların en yoğun duyumu;
Benden içresin, yalnızca sen gördün
Hüzünlerin renk sarmalında nasıl boğulduğumu..
Sen gördün yalnızca bir sonlunun,
Sonsuz evren bahçesinde nesıl kaybolduğunu...
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Monolog Şiiri - Yorumlar
23 Mayıs 2025 Cuma - 10:34:51
Çok severim bu şiiri:)
Gidenler,
ne çok şiir bıraktılar arkalarında...
Ne çok gözyaşı...
Sevgiyle Sedat..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta