Günler gelir geçer yokluğunla
Ben ise bir abaküs hesabıyla
Günleri devşiririm asırlardan gelen yalnızlıkla
Sanatın adı yalnızlık olmuş yaşadığım şu çağda
Çağ, çağların öncesinden dem vurmakta
Sen ise bir zongoç gibi vurmaktasın mabetindeki çanlara
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ya bana karamsarlıktan bahsederken ne bu şiir şimdi
karamsar olma korktum valla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta