Mola Kitap’a Şiiri - Mehmet Tevfik Temiz ...

Şairlik kolyesini, artık boynumda dola,
Sen kapını açık tut, bu verdiğim ilk Mola...

Hak ettiğimi sanmam, ne çay, ne de bir kola,
Baş koyduysam bu yola, taviz yok sağa, sola...

Al yaşadıklarımı, kalma okuduğunla,
Sataşmam ona, buna, gel destek ol bu yola...

Şairim denildi mi, çay bile söylenilmez,
Dilenci hoş görülür, şaire kul denilmez…

Masrafı ödesen de, kitabı üstlenilmez,
On kitap ta çıkarsan, şaire gel denilmez…

Celâlettin Aksu Bey,” Asil Kitap “gel dedi,
Kapısını çarpmadı, ‘ne olursan ol'' dedi…

Bakmadı kılığıma, dükkânı ev gibiydi,
Güvenceleri verdi, yüreği dev gibiydi…

Şair ihbar edilir, içerde yaşayamam,
Bir şiir kitabıyla, ömür boyu yatamam…

Dedi ki “rastladığım, en korkak insan sensin.”
''Sorumluluk alırım, cezası bana gelsin! ''

“Korkulacak şey yoktur, hiç makaslama! “ dedi,
Makasladım, attım.” Sen adam değilsin! “Dedi.

Dostum Nasuh dedi ki,” O şahıs dürüst biri,
Mola Kitap’ı dinle, seni de bilen biri”…

Kitap kuşa çevrildi, samimiyetim bitti,
Korkaklığım yüzünden, şairliğim de gitti…

(30.08.2010)