Silahlarımızı bırakıp molalarda
şiir okuduk birbirimize
Biraz sonra öldürüleceğimizi, öleceğimizi bile bile
yaşam dolu gözlerimize baktık insanca
Kılıcımdan damlayan kanı gördüm, bir gencin omuzunda
Kırmızı karanfiller sundu bana
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta