Sokağın köşesinde unutulmuş bir "lütfen"
İnsan, kalabalığın içinde kendine denk düşemiyor.
Onur, reklamlara sıkışmış bir cümle artık.
Yüzleşme erteleniyor, herkes bir başkasının aynasını çalıyor
Şimdi sadece çatlakları okuyarak yaşanıyor doğrular.
Vicdan!!! Bir Afiş gibi yapıştırılmış duvarlara:
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta