Sokağın köşesinde unutulmuş bir "lütfen"
İnsan, kalabalığın içinde kendine denk düşemiyor.
Onur, reklamlara sıkışmış bir cümle artık.
Yüzleşme erteleniyor, herkes bir başkasının aynasını çalıyor
Şimdi sadece çatlakları okuyarak yaşanıyor doğrular.
Vicdan!!! Bir Afiş gibi yapıştırılmış duvarlara:
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda